حلوه الحياه

اما تصحا الصبح تلاقى نفسك متلبس بتهمه الابتسام كده منغير سبب واضح

تفتح عينك تشوف نور الصبح اجمل.. اشعه الشمس خصل شعر ذهبى عايز تلمسها ايديك

تزيد ابتسامتك و تحس انك قايم من فوق السرير خفيف و كأن طلعلك جناحات بترفعك لفوووق

عينك فى الشارع بتلقط عيون الاطفال المبتسمه و لعبهم البرئ ..

و مع انك فى وسط زحام عربيات الصبح و ملل الانتظار إلا انك سامع فى ودنك نغم بينسجه خيالك

و رغم سكون جسمك فى المكان بس روحك بترقص جواك رقصة طفل شقى ميعرفش اى حركات غير التنطيط ..

شفايفك لسه بتبتسم وسط بصات الناس المتشككه فى سلامتك العقليه و تفضل كده طول يومك العادى جدا و لغاية ما ترجع سريرك

و انت بتحط دماغك على المخده تتمنى بكره يتولد من جديد جواك نفس الاحساس

:)